Табе падабаецца слова «зараз»,
бо ў ім і зараза, зь якою ты разам,
бо ў ім і жаданьне – усё мець адразу,
бо ў ім і зара, зь якое мы разам.
І нават, калі паспрабуеш
ты справа налева пайсьці,
зноў апынешся ў бясконцасьці «зараз»
і, паглядзеўшы ў наіўныя вочы мае,
вельмі душэўна пачнеш
мне чытаць паліндром:
«А зараз зараза...»
|
|
